In de Middeleeuwen werden satirische pelgrimstekens gebruikt om afkeuring van de gevestigde orde te tonen. Door de parodie op de werkelijkheid en de spot met hypocrisie en menselijk gedrag in het algemeen, werden deze merken een krachtig instrument om subversieve boodschappen over te brengen. Een duidelijk voorbeeld hiervan is het beeld van de apendokter, dat de volksopvatting over doktoren en hun gewoonten in de vijftiende eeuw weergeeft. Het vermogen van de aap om te imiteren leidde tot de overtuiging dat dit dier opzettelijk menselijke acties kopieerde om mensen ervan te overtuigen dat het echt een van hen was. Als gevolg hiervan werd de aap het beeld van de bedrieger in de Middeleeuwen, geassocieerd met onwaarheid, hypocrisie en lage waarde.
In deze context toonde het gebruik van de apendokter als satirisch symbool niet alleen de ontevredenheid van de samenleving over de medische professie van die tijd, maar weerspiegelde het ook de algemene perceptie van mensen van gezagsdragers en hun gedrag. Het feit dat een dier werd gebruikt om een arts of een andere belangrijke figuur te vertegenwoordigen, toont het gebrek aan respect en vertrouwen jegens deze individuen. Op deze manier waren satirische bedevaartsoorden niet alleen een vorm van amusement, maar ook een krachtig instrument om de status quo uit te dagen en machtsmisbruik in de middeleeuwse samenleving te bekritiseren.