Zwart prinsenzwaard

Hij werd geboren in Woodstock Palace, Oxfordshire in 1330. In 1333 werd hij benoemd tot graaf van Chester en creëerde hij de eerste hertog van Cornwall op 13 maart 1337. In 1343, op dertienjarige leeftijd, werd hij uitgeroepen tot Prins van Wales, in zijn als erfgenaam van de troon van zijn vader. Hij werd ook benoemd tot lid van de Orde van de Kousenband, gecreëerd door zijn vader. Hij was een briljante militaire leider en toonde zijn moed op zestienjarige leeftijd in de Slag bij Crécy. Ook nam hij op een riskante en vastberaden manier deel aan de strijd tegen de Fransen tijdens de Honderdjarige Oorlog. Nadat hij een pact had getekend met koning Carlos II van Navarra, vocht hij tegen de legers van Juan II van Frankrijk.

In het jaar 1356 voerde Eduardo, die deelnam aan de operaties van de oorlog tegen Frankrijk, het bevel over een leger van meer dan zevenduizend soldaten. Hij leidde zijn troepen in de strijd en behaalde een grote overwinning op de Franse zware cavalerie in de Slag bij Poitiers. Bij die beslissende actie arresteerde hij koning Jan II van Frankrijk, die hij als gijzelaar naar Engeland nam. Met de ondertekening van het Verdrag van Brétigny (1360) herwon de koning van Frankrijk zijn vrijheid door waardevol land aan de Britten af te staan, en bij die gelegenheid benoemde zijn vader hem tot hertog en luitenant van Guyenne en Aquitaine. Later verhuisde hij zijn woonplaats naar Castilië, raakte politiek verbonden met koning Pedro I en samen vochten ze tegen Enrique de Trastámara, een bondgenoot van Carlos V van Frankrijk. In die oorlog wonnen zijn troepen de Slag bij Nájera in 1367.

Koning Pedro I van Castilla (broer van de Infante Don Enrique de Castilla) voerde voortdurende meningsverschillen en een hele reeks acties tegen de Zwarte Prins, omdat hij niet betaalde wat was overeengekomen om hem gewapende hulp te geven, waarvoor hij besloot te vertrekken Castilla , waardoor alleen de ondankbare Pedro I in de strijd achterblijft.

Op 10 oktober 1361 trouwde hij in de stad Windsor met gravin Juana de Kent, kleindochter van koning Edward I. Dit huwelijk was uit ware liefde en vond plaats zonder toestemming van koning Edward III - vanwege het schandaal veroorzaakt door de bigamie van de gravin van Kent, waarbij het paar in Frankrijk moet blijven tot 1371, wanneer ze al met de zegen van de soeverein naar Engeland kunnen terugkeren.