Shirasaya was een specifieke zwaarddrager die is ontworpen om het mes 's nachts of bij langdurig niet-gebruik beter te bewaren. Het voordeel van onbehandeld magnoliahout was de lage zuurgraad en de afwezigheid van andere stoffen die het blad kunnen beschadigen. Het kreeg geen verdere behandeling, het nam het vocht van het zwaard op en kanaliseerde het. De Tanto bleef droog en roestvrij.
Shirasaya droeg vaak een handtekening ('Sayagaki') met details over de herkomst van het lemmet, zoals de plaats en tijd van smeden, evenals de naam van de zwaardsmid en adviseur. Toen de keizer het dragen van scherpe wapens aan het eind van de 19e eeuw verbood, werden de toeters en bellen rond het gevest en de tsuba weggesneden, wat leidde tot de geboorte van het Shirasaya-ontwerp zoals we dat nu kennen. De gelijkenis van deze Tanto met een houten zwaard of knuppel zou de eigenaar in staat stellen onopgemerkt te blijven en hem bij zich te blijven dragen.